بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
يس
﴿۱﴾
يس [ياسين] (۱)
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ
﴿۲﴾
سوگند به قرآن حكمتآموز (۲)
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
﴿۳﴾
كه تو از پيامبرانى (۳)
عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
﴿۴﴾
بر راهى راست (۴)
تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
﴿۵﴾
[اين كتاب] فرو فرستاده [خداوند] پيروزمند مهربان است (۵)
لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ
﴿۶﴾
تا قومى را كه پدرانشان هشدار نيافته بودند، و خود غافلند، هشدار دهى (۶)
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
﴿۷﴾
به راستى كه حكم [عذاب] بر بيشترينه آنان تحقق يافته است و ايشان ايمان نمىآورند (۷)
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ
﴿۸﴾
ما بر گردنهايشان غفلهايى نهادهايم تا [دستانشان را بسته است به گردنها و] چانههايشان و ايشان سرهايشان به بالا و نگاهشان به پايين است (۸)
وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ
﴿۹﴾
و در پيشاپيش آنان سدى و در پشتشان هم سدى نهادهايم و بر [ديدگان] آنان پردهاى افكندهايم، لذا نمىتوانند ديد (۹)
وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
﴿۱۰﴾
براى ايشان يكسان است چه هشدارشان دهى، چه هشدارشان ندهى، ايشان ايمان نمىآورند (۱۰)
|
||