إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ
﴿۱۶﴾
اگر بخواهد شما را [از ميان] مىبرد، و آفريدگان جديدى به ميان مىآورد (۱۶)
وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ
﴿۱۷﴾
و اين امر بر خداوند دشوار نيست (۱۷)
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَنْ تَزَكَّى فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ
﴿۱۸﴾
و هيچ بردارندهاى بار گناه ديگرى را بر ندارد، و اگر گرانبارى [ديگران را] بخواند كه بارش را بردارند، چيزى از آن بار برداشته نشود، و اگر چه [مخاطب] خويشاوند باشد، تو فقط كسانى را كه به ناديده از پروردگارشان خوف و خشيت دارند، و نماز را برپا مىدارند، هشدار مىدهى، و هر كس پاكى ورزد، همانا به سود خويش پاكى ورزيده است، و سير و سرانجام به سوى خداوند است (۱۸)
وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ
﴿۱۹﴾
و نابينا و بينا برابر نيست (۱۹)
وَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ
﴿۲۰﴾
و نه تاريكى و روشنايى (۲۰)
وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ
﴿۲۱﴾
و نيز سايه و آتشباد (۲۱)
وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشَاءُ وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ
﴿۲۲﴾
و [دل] زندگان و [دل] مردگان نيز برابر نيستند، بىگمان خداوند هر كس را كه بخواهد [پيام و پند خويش] مىشنواند، و تو شنواننده [پند و پيامى به] در گور خفتگان نيستى (۲۲)
إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِيرٌ
﴿۲۳﴾
تو نيستى مگر هشداردهندهاى (۲۳)
إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٌ
﴿۲۴﴾
ما تو را به حق، مژدهرسان و هشداردهنده فرستادهايم، و امتى نيست مگر آنكه در ميان آنان هشداردهندهاى بوده است (۲۴)
وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ
﴿۲۵﴾
و اگر تو را تكذيب كردند، بدان كه پيشينيان آنان هم كه پيامبرانشان براى آنان پديدههاى روشنگر و نوشتهها و كتاب[هاى] روشنگر آوردند، نيز تكذيب پيشه كردند (۲۵)
|
||