و خداوند شما را از خاك، سپس از نطفه آفريده است، سپس شما را زوج [نر و ماده‏] گردانده است، و هيچ زنى باردار نمى‏شود و وضع حمل نمى‏كند مگر با علم او، و هيچ كهنسالى عمر داده يا از عمر او كاسته نمى‏شود، مگر آنكه در كتابى [مسطور] است، اين امر بر خداوند آسان است‏ (۱۱)

و آن دو دريا برابر نيستند، اين يك شيرين خوشگوار كه نوشيدنش گواراست، و اين يك شور و تلخ، و از هر كدام گوشت تر و تازه مى‏خوريد، و [از آنها] زيورى بيرون مى‏آوريد و آن را "مى‏پوشيد" كشتيى [ها] را در آن، دريا شكاف مى‏بينى تا در طلب روزى مقرر از جانب او برآييد، و باشد كه سپاس بگزاريد (۱۲)

از شب مى‏كاهد و بر روز مى‏افزايد و از روز مى‏كاهد و بر شب مى‏افزايد، و خورشيد و ماه را رام كرده است كه هر يك تا سرآمدى معين جريان دارند، چنين است خداوند پروردگارتان، كه فرمانروايى او راست، و كسانى كه [اى ناباوران‏] به جاى او مى‏خوانيد، مالك [چيزى حتى به اندازه‏] پوست هسته خرما نيستند (۱۳)

اگر بخوانيدشان، نداى شما را نمى‏شنوند، و اگر هم مى‏شنيدند، پاسختان را نمى‏دادند، و روز قيامت، شرك شما را انكار مى‏كنند، و هيچ كس چون [خداوند] آگاه تو را آگاه نمى‏سازد (۱۴)

هان اى مردم، شما [نادار و] نيازمند به خداوند هستيد، و خداوند است كه بى‏نياز ستوده است‏ (۱۵)

اگر بخواهد شما را [از ميان‏] مى‏برد، و آفريدگان جديدى به ميان مى‏آورد (۱۶)

و اين امر بر خداوند دشوار نيست‏ (۱۷)

و هيچ بردارنده‏اى بار گناه ديگرى را بر ندارد، و اگر گرانبارى [ديگران را] بخواند كه بارش را بردارند، چيزى از آن بار برداشته نشود، و اگر چه [مخاطب‏] خويشاوند باشد، تو فقط كسانى را كه به ناديده از پروردگارشان خوف و خشيت دارند، و نماز را برپا مى‏دارند، هشدار مى‏دهى، و هر كس پاكى ورزد، همانا به سود خويش پاكى ورزيده است، و سير و سرانجام به سوى خداوند است‏ (۱۸)

و نابينا و بينا برابر نيست‏ (۱۹)

و نه تاريكى و روشنايى‏ (۲۰)