ما آنها را از عذاب نزديك (اين دنيا) قبل از عذاب بزرگ (آخرت) مي‏چشانيم شايد باز گردند. (۲۱)

چه كسي ستمكارتر است از آنكس كه آيات پروردگارش به او تذكر داده شده و او از آن اعراض كرده، مسلما ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت. (۲۲)

ما به موسي كتاب آسماني داديم و شك نداشته باش كه او آيات الهي را دريافت داشت و ما آنرا وسيله هدايت بني اسرائيل قرار داديم. (۲۳)

و از آنها امامان (و پيشواياني) برگزيديم كه به فرمان ما (مردم را) هدايت مي‏كردند بخاطر اينكه شكيبائي نمودند و به آيات ما يقين داشتند. (۲۴)

مسلما پروردگار تو ميان آنها روز قيامت در آنچه اختلاف داشتند داوري مي‏كند (و هر كس را به سزاي اعمالش مي‏رساند). (۲۵)

آيا براي هدايت آنها همين كافي نيست كه افراد زيادي را كه در قرون پيش از آنها زندگي داشتند هلاك كرديم ؟ اينها در مساكن (ويران شده) آنان راه مي‏روند، در اين آياتي است (از قدرت خداوند و مجازات دردناك او) آيا نمي‏شنوند؟! (۲۶)

آيا نديدند كه ما آب را به سوي زمينهاي خشك مي‏رانيم، و به وسيله آن زراعتهائي مي‏رويانيم كه هم چهارپايانشان از آن مي‏خورند و هم خودشان تغذيه مي‏كنند، آيا نمي‏بينند؟! (۲۷)

آنها مي‏گويند: اگر راست مي‏گوئيد اين پيروزي شما كي خواهد بود؟ (۲۸)

بگو: روز پيروزي ايمان آوردن سودي به حال كافران نخواهد داشت، و به آنها هيچ مهلت داده نمي‏شود! (۲۹)

اكنون كه چنين است از آنها روي بگردان و منتظر باش، آنها نيز منتظرند! (تو منتظر رحمت خدا باش و آنها منتظر عذاب او!). (۳۰)