براى شما مثلى از خودتان مى‏زند، آيا از ملك يمينتان شريكى در آنچه روزيتان داده‏ايم، داريد كه در آن برابر باشيد و از آنان همان گونه كه از [امثال‏] خودتان بيمناكيد، بيمناك باشيد؟ [چنين نيست‏]، بدين‏سان آيات [خود] را براى خردورزان روشن بيان مى‏كنيم‏ (۲۸)

چنين است كه ستم‏پيشگان [كافر] بى‏هيچ علمى، از هوى و هوسشان پيروى مى‏كنند، و كيست كه كسى را كه خداوند در بيراهى وانهاده است، به راه آورد، و اينان ياورى ندارند (۲۹)

پاكدلانه روى به دين بياور، اين فطرت الهى است كه مردمان را بر وفق آن آفريده است، در آفرينش الهى تغييرى راه ندارد، اين دين استوار است، ولى بيشترينه مردم نمى‏دانند (۳۰)

رو به سوى او آورده، و از او پروا كنيد و نماز را برپا داريد و از مشركان مباشيد (۳۱)

از همان كسانى كه دينشان را پاره و پراكنده كردند و فرقه فرقه شدند، هر گروهى به آنچه دارند دلخوشند (۳۲)

و چون بلايى به مردم رسد انابت كنان پروردگارشان را مى‏خوانند و رو به سوى او مى‏آورند، سپس چون رحمتى از سوى خويش به ايشان بچشاند، آنگاه است كه گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‏آورند (۳۳)

تا سرانجام درباره آنچه به ايشان بخشيده‏ايم كفران پيشه كنند، و [از ظواهر زندگى‏] بهره بريد، زودا كه [حقيقت را] بدانيد (۳۴)

يا مگر برايشان حجتى نازل كرده‏ايم كه درباره آنچه به آن شرك‏ورزيده‏اند، سخن مى‏گويد (۳۵)

و چون به مردم رحمتى بچشانيم به آن شادمان شوند، و اگر به خاطر كار و كردار پيشينشان مكروهى به ايشان رسد، آنگاه است كه نوميد مى‏شوند (۳۶)

آيا ندانسته‏اند كه خداوند بى‏گمان روزى را براى هر كس كه بخواهد گشاده و [براى هر كس كه بخواهد] تنگ مى‏دارد، بى‏شك در اين امر براى اهل ايمان مايه‏هاى عبرت است‏ (۳۷)