و هركس كه پس از فرا رسيدن علم [وحى‏] به تو درباره او [عيسى‏] با تو محاجه كند بگو بياييد ما پسرانمان و شما پسرانتان، ما زنانمان و شما زنانتان، ما خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را بخوانيم، سپس [به درگاه خداوند] تضرع كنيم و بخواهيم كه لعنت الهى بر دروغگويان فرود آيد (۶۱)

اينها حديث حق و حقيقت است و خدايى جز خداوند نيست، و خداوند پيروزمند فرزانه است‏ (۶۲)

و اگر رويگردان شدند [بدان كه‏] خداوند از تبهكاران آگاه است‏ (۶۳)

بگو اى اهل كتاب بياييد بر سر سخنى كه بين ما و شما يكسان است بايستيم كه جز خداوند را نپرستيم و براى او هيچ‏گونه شريكى نياوريم و هيچ‏كس از ما ديگرى را به جاى خداوند، به خدايى برنگيرد و اگر رويگردان شدند، بگوييد شاهد باشيد كه ما فرمانبرداريم‏ (۶۴)

اى اهل كتاب چرا در حق ابراهيم محاجه مى‏كنيد، حال آنكه تورات و انجيل پس از او، نازل شده است، آيا انديشه نمى‏كنيد؟ (۶۵)

بهوش باشيد گيريم كه در آنچه به آن علم داريد محاجه كرديد، اما چرا در آنچه به آن علمى نداريد مجادله مى‏كنيد؟ و خداوند مى‏داند و شما نمى‏دانيد (۶۶)

ابراهيم نه يهودى بود و نه مسيحى، بلكه پاكدين فرمانبردارى بود و از مشركان نبود (۶۷)

نزديك‏ترين مردم به ابراهيم همان كسانى هستند كه از او پيروى كرده‏اند و اين پيامبر و مؤمنان، و خداوند سرور مؤمنان است‏ (۶۸)

گروهى از اهل كتاب خوش دارند كه شما را گمراه كنند، ولى جز خودشان را به گمراهى نمى‏كشند و نمى‏دانند (۶۹)

اى اهل كتاب چرا آيات الهى را آگاهانه انكار مى‏كنيد؟ (۷۰)