و تا خداوند مؤمنان را [كامل عيار سازد و] بپالايد و كافران را نيست و ناچيز گرداند (۱۴۱)

آيا گمان برده‏ايد كه به بهشت مى‏رويد حال آنكه خداوند هنوز جهادگران و شكيبايان شما را معلوم نداشته است؟ (۱۴۲)

و پيش از روياروى شدن با مرگ، آرزوى شهادت داشتيد، سرانجام آن [معركه جنگ‏] را ديديد و به آن مى‏نگريد (۱۴۳)

و محمد جز پيامبرى نيست كه پيش از او هم پيامبرانى بوده‏اند، آيا اگر او بميرد يا كشته شود [از پيروى او و عقيده خود] باز مى‏گرديد؟ و هركس كه [از عقيده خود] بازگردد [بداند كه‏] هرگز به خداوند زيانى نمى‏رساند، و زودا كه خداوند سپاسگزاران را پاداش دهد (۱۴۴)

و هيچ كس جز به اذن الهى نمى‏ميرد كه اين سرنوشتى زماندار است، و هركس پاداش دنيوى بخواهد، چنين پاداشى به او مى‏بخشيم، و هركس جزاى اخروى بخواهد، چنان پاداشى به او خواهيم داد و زودا كه خداوند سپاسگزاران را پاداش دهد (۱۴۵)

و چه بسيار پيامبرانى كه همراه ايشان توده‏هاى انبوه نبرد كردند و از هر رنجى كه در راه خدا ديدند نه سستى‏ورزيدند و نه ضعف و زبونى نشان دادند، و خداوند شكيبايان را دوست دارد (۱۴۶)

و سخن ايشان جز اين نبود كه گفتند پروردگارا گناهان ما و گزافكاريمان را در كارمان بيامرز و گامهاى ما را استوار بدار و ما را بر خدانشناسان پيروز گردان‏ (۱۴۷)

آنگاه خداوند به آنان پاداش دنيوى و پاداش نيك اخروى عطا كرد، و خداوند نيكوكاران را دوست دارد (۱۴۸)

اى مؤمنان اگر از كافران پيروى كنيد شما را [از عقيده‏تان‏] باز مى‏گردانند و آنگاه زيانكار مى‏گرديد (۱۴۹)

آرى خداوند مولاى شماست و همو بهترين ياور است‏ (۱۵۰)