آنگاه [قارون‏] با تجملش در ميان قومش آشكار شد، و كسانى كه خواهان زندگانى دنيا بودند گفتند اى كاش ما نيز مانند آنچه به قارون داده شده است داشتيم، چرا كه او داراى بهره [و مال و منال‏] كلانى است‏ (۷۹)

و دانش يافتگان گفتند واى بر شما، ثواب الهى براى كسى كه ايمان آورد و نيكوكارى كند بهتر است، و جز شكيبايان آن را فرانگيرد (۸۰)

آنگاه او و خانه‏اش را به زمين فرو برديم، و كس و كارى نداشت كه در برابر خداوند ياريش دهند و به فريادش هم نرسيدند (۸۱)

و كسانى كه ديروز مقام او را آرزو مى‏كردند مى‏گفتند وه كه خداوند روزى را بر هركس از بندگانش كه بخواهد گشاده مى‏دارد و بر هركس كه بخواهد تنگ مى‏گيرد، اگر خداوند بر ما منت نهاده [و نعمت نداده‏] بود، ما را نيز فرو مى‏برد، وه كه كافران رستگار نمى‏شوند (۸۲)

اين سراى آخرت است، آن را براى كسانى كه در روى زمين نمى‏خواهند سركشى و تبهكارى كنند، مقرر داشته‏ايم، و سرانجام نيك از آن پرهيزگاران است‏ (۸۳)

هركس كه نيكى پيش آرد، او را [پاداشى‏] بهتر از آن است، و هركس بدى پيش آورد، بدانند كه كسانى كه كارهاى ناروا انجام مى‏دهند جز همانند آنچه كرده‏اند كيفر نيابند (۸۴)

بى‏گمان كسى كه [احكام‏] قرآن را بر تو واجب كرد، بازگرداننده تو به بازگشتگاه توست، بگو پروردگارم بهتر مى‏داند كه چه كسى هدايت پيش آورده است، و چه كسى در گمراهى آشكار است‏ (۸۵)

و اميد نداشتى كه كتاب آسمانى بر تو فرود آيد، [اين نبود] مگر رحمتى از جانب پروردگارت، پس پشتيبان كافران مباش‏ (۸۶)

و تو را از آيات الهى پس از آنكه بر تو نازل گرديده است باز ندارند، و به سوى پروردگارت بخوان و از مشركان مباش‏ (۸۷)

و در جنب خداوند خدايى ديگر مخوان، كه خدايى جز او نيست، همه چيز فناپذير است، مگر ذات او، حكم او راست، و به سوى او بازگردانده مى‏شويد (۸۸)