آن خدایی که چون (از شوقش به نماز) برخیزی تو را می‌نگرد. (۲۱۸)

و به انتقال تو در اهل سجود (و به دوران تحوّلت از اصلاب شامخه به ارحام مطهره) آگاه است. (۲۱۹)

که او خدای شنوا و دانا (به گفتار و کردار خلق) است. (۲۲۰)

(بگو به کافران که) آیا می‌خواهید من شما را آگاه سازم که شیاطین بر چه کسان نازل می‌شوند؟ (۲۲۱)

شیاطین بر هر شخص بسیار دروغگوی بدکار نازل می‌شوند. (۲۲۲)

گوش فرا می‌دهند (تا حرف مؤمنان و قوای قدسی را ربوده و به اتباع خود برسانند) و اکثرشان دروغ می‌گویند (و اندک راست آنها هم برای شبهه کاری و فساد و فتنه انگیزی است). (۲۲۳)

و شاعران (یاوه سرای کفار مانند عالمان بی‌عمل و مدعیان باطل) را مردم جاهل گمراه پیروی کنند. (۲۲۴)

آیا ننگری که آنها خود به هر وادی حیرت سرگشته‌اند؟ (۲۲۵)

و آنها بسیار سخنان می‌گویند که یکی را عمل نمی‌کنند. (۲۲۶)

مگر آن شاعران که اهل ایمان و نیکوکار بوده و یاد خدا بسیار کردند و برای انتقام از (هجو و) ستمی که در حق آنها (و سایر مؤمنان) شده (به نظم سخن و طبع شعر) به انتقام و دفاع برخاستند (و به شمشیر زبان با دشمنان دین جهاد کردند، آنان را مؤمنان پیروی خواهند کرد) و آنان که ظلم و ستم کردند به زودی خواهند دانست که به چه کیفر گاهی و دوزخ انتقامی بازگشت می‌کنند. (۲۲۷)