ParsQuran
سوره ۲۶: الشعراء - جزء ۱۹ - ترجمه خرمشاهی

وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ ﴿۱۹۸﴾
و اگر آن را بر بعضى از گنگان بيگانه زبان نازل كرده بوديم‏ (۱۹۸)
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۹۹﴾
سپس آن را برايشان مى‏خواند، به آن ايمان نمى‏آوردند (۱۹۹)
كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ ﴿۲۰۰﴾
بدين‏سان آن را در دلهاى گناهكاران راه داده‏ايم‏ (۲۰۰)
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿۲۰۱﴾
كه به آن ايمان نمى‏آورند مگر آنكه عذاب دردناك را بنگرند (۲۰۱)
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿۲۰۲﴾
كه ناگهانى بر سر آنان آيد و آنان آگاه نباشند (۲۰۲)
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ ﴿۲۰۳﴾
آنگاه گويند آيا ما مهلت يافته خواهيم بود؟ (۲۰۳)
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿۲۰۴﴾
پس آيا عذاب ما را به شتاب مى‏خواهند (۲۰۴)
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ ﴿۲۰۵﴾
ملاحظه كن كه اگر سالها برخوردارشان سازيم‏ (۲۰۵)
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿۲۰۶﴾
سپس آنچه از آن بيمشان داده‏ايم، به سراغ آنان آيد (۲۰۶)
مَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ ﴿۲۰۷﴾
آن برخورداريشان به كار آنان نيايد (۲۰۷)