وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ
﴿۱۹۸﴾
هر گاه ما آن را بر بعضي از عجم (غير عرب) نازل ميكرديم. (۱۹۸)
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ
﴿۱۹۹﴾
و او آنرا برايشان ميخواند به آن ايمان نميآوردند. (۱۹۹)
كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
﴿۲۰۰﴾
(آري) اين گونه قرآن را در دلهاي مجرمان وارد ميكنيم. (۲۰۰)
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ
﴿۲۰۱﴾
آنها به آن ايمان نميآورند تا عذاب دردناك را با چشم خود به بينند. (۲۰۱)
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
﴿۲۰۲﴾
ناگهان (عذاب الهي) به سراغ آنها ميآيد، در حالي كه توجه ندارند. (۲۰۲)
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ
﴿۲۰۳﴾
و در اين هنگام ميگويند: آيا به ما مهلتي داده خواهد شد؟ (۲۰۳)
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
﴿۲۰۴﴾
آيا براي عذاب ما عجله ميكنند؟ (۲۰۴)
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
﴿۲۰۵﴾
اگر ما ساليان ديگري آنها را از اين زندگي بهره مند سازيم … (۲۰۵)
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ
﴿۲۰۶﴾
سپس عذابي كه به آنها وعده داده شده به سراغشان بيايد. (۲۰۶)
مَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ
﴿۲۰۷﴾
اين تمتع و بهره گيري از دنيا براي آنها سودي نخواهد داشت. (۲۰۷)
|
||