ParsQuran
سوره ۲۶: الشعراء - جزء ۱۹ - ترجمه خرمشاهی

وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ ﴿۱۵۱﴾
و از فرمان گزافكاران اطاعت مكنيد (۱۵۱)
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ ﴿۱۵۲﴾
[همان‏] كسانى كه در اين سرزمين فتنه و فساد مى‏كنند و در صلاح نمى‏كوشند (۱۵۲)
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ ﴿۱۵۳﴾
گفتند جز اين نيست كه تو از جادوزدگانى‏ (۱۵۳)
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿۱۵۴﴾
تو جز بشرى همانند ما نيستى، اگر راست مى‏گويى معجزه‏اى بياور (۱۵۴)
قَالَ هَذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۱۵۵﴾
گفت اين ماده شترى است كه آبشخورى [معين‏] براى او، و آبشخور روزى معين براى شماست‏ (۱۵۵)
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۱۵۶﴾
و به آن آسيبى نرسانيد كه عذاب روزى سهمگين گريبانگيرتان خواهد شد (۱۵۶)
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ ﴿۱۵۷﴾
آنگاه آن را پى كردند، و سپس پشيمان شدند (۱۵۷)
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۱۵۸﴾
و عذاب ايشان را فرو گرفت، بى‏گمان در اين مايه عبرتى هست و بيشترينه آنان مؤمن نبودند (۱۵۸)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿۱۵۹﴾
و همانا پروردگارت پيروزمند مهربان است‏ (۱۵۹)
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۶۰﴾
قوم لوط [هم‏] پيامبران را دروغگو انگاشتند (۱۶۰)