فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
﴿۱۳۱﴾
پس از خداوند پروا و از من پيروى كنيد (۱۳۱)
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ
﴿۱۳۲﴾
و از كسى كه شما را به آنچه مىدانيد يارىتان داد، پروا كنيد (۱۳۲)
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ
﴿۱۳۳﴾
شما را با [بخشيدن] چارپايان و پسران يارى داد (۱۳۳)
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۱۳۴﴾
و نيز باغها و چشمهسارها (۱۳۴)
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
﴿۱۳۵﴾
من از عذاب روزى سهمگين بر شما بيمناكم (۱۳۵)
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ
﴿۱۳۶﴾
گفتند براى ما يكسان است چه پند دهى، چه از پنددهندگان نباشى (۱۳۶)
إِنْ هَذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ
﴿۱۳۷﴾
اين جز شيوه پيشينيان نيست (۱۳۷)
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
﴿۱۳۸﴾
و ما از عذاب شوندگان نيستيم (۱۳۸)
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
﴿۱۳۹﴾
بدينسان او را دروغگو انگاشتند، آنگاه آنان را نابود كرديم، بىگمان در اين مايه عبرتى هست، و بيشترينه آنان مؤمن نبودند (۱۳۹)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
﴿۱۴۰﴾
و همانا پروردگارت پيروزمند مهربان است (۱۴۰)
|
||