مي گويند: (همه اينها) از آن خدا است. بگو با اين حال چگونه مي‏گوئيد شما را سحر كرده‏ اند؟ (۸۹)

واقع اين است كه ما حق را براي آنها آورديم و آنان دروغ مي‏گويند! (۹۰)

خدا هرگز فرزندي براي خود برنگزيده، و معبود ديگري با او نيست كه اگر چنين مي‏شد هر يك از خدايان مخلوقات خود را تدبير و اداره مي‏كردند و بعضي بر بعضي ديگر تفوق مي‏جستند (و جهان هستي به تباهي كشيده مي‏شد) منزه است خدا از توصيفي كه آنها مي‏كنند. (۹۱)

او از پنهان و آشكار آگاه است، او برتر است از اينكه شريك براي او قائل شوند. (۹۲)

بگو پروردگارا! اگر بخشي از عذابهائي را كه به آنها وعده داده شده به من نشان دهي … (۹۳)

پروردگارا! مرا (در اين عذابها) با قوم ستمگر قرار مده. (۹۴)

و ما قادريم آنچه را به آنها وعده مي‏دهيم به تو نشان دهيم. (۹۵)

بدي را از راهي كه بهتر است دفع كن (و پاسخ بدي را به نيكي ده) ما به آنچه آنها توصيف مي‏كنند آگاهتريم. (۹۶)

و بگو پروردگارا من از وسوسه‏ هاي شياطين به تو پناه مي‏برم. (۹۷)

و از اينكه آنان نزد من حاضر شوند نيز به تو پناه ميبرم اي پروردگار! (۹۸)