ParsQuran
سوره ۲۳: المؤمنون - جزء ۱۸ - ترجمه خرمشاهی

أُولَئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ ﴿۶۱﴾
اينانند كه در خيرات مى‏كوشند و هم ايشان در آن پيشتازند (۶۱)
وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿۶۲﴾
و ما هيچ كس را جز به اندازه توانش تكليف نمى‏كنيم، و نزد ما كتابى است كه به حق سخن مى‏گويد، و به ايشان ستم نرود (۶۲)
بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿۶۳﴾
بلكه دلهاى ايشان از اين [حقيقت‏] در غفلت است، و كارهايى [ناروا] جز اين دارند كه انجام‏دهنده آنند (۶۳)
حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ ﴿۶۴﴾
تا آنگاه كه نازپروردگانشان را به عذاب فروگيريم، آنگاه است كه زارى مى‏كنند (۶۴)
لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لَا تُنْصَرُونَ ﴿۶۵﴾
امروز زارى مكنيد، چرا كه از ما يارى نمى‏يابيد (۶۵)
قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ تَنْكِصُونَ ﴿۶۶﴾
چنين بود كه آيات من بر شما خوانده مى‏شد، و شما [به آن‏] پشت مى‏كرديد (۶۶)
مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ ﴿۶۷﴾
در برابر آن تكبر مى‏ورزيديد و درباره آن شبها افسانه سرايى و پريشان‏گويى مى‏كرديد (۶۷)
أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿۶۸﴾
آيا در اين سخن انديشه نمى‏كنند، يا چيزى كه به سراغ نياكانشان نيامده بود، به سراغ آنان آمده است؟ (۶۸)
أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ ﴿۶۹﴾
يا آنكه پيامبرشان را نمى‏شناسند، و لذا با او بيگانه‏اند (۶۹)
أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ ﴿۷۰﴾
يا مى‏گويند او جنونى دارد، [چنين نيست‏] بلكه [پيامبر] حق را براى آنان آورده است، و بيشترينه آنان ناخواهان حق‏اند (۷۰)