|
كَلَّا سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا
﴿۷۹﴾
نه چنين است به زودى آنچه را مى گويد مى نويسيم و عذاب را براى او خواهيم افزود (79)
وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا
﴿۸۰﴾
و آنچه را مى گويد از او به ارث مى بريم و تنها به سوى ما خواهد آمد (80)
وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا
﴿۸۱﴾
و به جاى خدا معبودانى اختيار كردند تا براى آنان [مايه] عزت باشد (81)
كَلَّا سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا
﴿۸۲﴾
نه چنين است به زودى [آن معبودان] عبادت ايشان را انكار مى كنند و دشمن آنان مى گردند (82)
أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا
﴿۸۳﴾
آيا ندانستى كه ما شيطانها را بر كافران گماشته ايم تا آنان را [به گناهان] تحريك كنند (83)
فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا
﴿۸۴﴾
پس بر ضد آنان شتاب مكن كه ما [روزها] را براى آنها شماره مى كنيم (84)
يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا
﴿۸۵﴾
[ياد كن] روزى را كه پرهيزگاران را به سوى [خداى] رحمان گروه گروه محشور مى كنيم (85)
وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَى جَهَنَّمَ وِرْدًا
﴿۸۶﴾
و مجرمان را با حال تشنگى به سوى دوزخ مى رانيم (86)
لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا
﴿۸۷﴾
[آنان] اختيار شفاعت را ندارند جز آن كس كه از جانب [خداى] رحمان پيمانى گرفته است (87)
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَنُ وَلَدًا
﴿۸۸﴾
و گفتند [خداى] رحمان فرزندى اختيار كرده است (88)
|
||
Search
Recite
Select Chapter