و در كتاب آسمانى از موسى ياد كن كه او اخلاص يافته و فرستاده‏اى پيامبر بود (۵۱)

و او و او را از جانب طور ايمن ندا داديم و او را به همرازى خود نزديك گردانديم‏ (۵۲)

و از رحمت خويش برادرى چون هارون كه پيامبر [و شريك و ياور او] بود به او ارزانى داشتيم‏ (۵۳)

و در كتاب آسمانى از اسماعيل ياد كن كه درست وعده و فرستاده‏اى پيامبر بود (۵۴)

و خاندانش را به نماز و زكات امر مى‏كرد و نزد پروردگارش مقبول بود (۵۵)

و در كتاب آسمانى از ادريس ياد كن كه صديقى پيامبر بود (۵۶)

و او را بلندمرتبه گردانديم‏ (۵۷)

اينان كسانى هستند از پيامبران، از زاد و رود آدم و از كسانى كه همراه نوح در كشتى سوار كرديم و از زاد و رود ابراهيم و اسرائيل [ يعقوب‏] و از كسانى كه هدايت كرده‏ايم و بر گزيده‏ايم، كه خداوند به آنان انعام و اكرام فرموده است، كه چون آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده، مى‏شد، گريان به سجده مى‏افتادند (۵۸)

ولى پس از آنان جانشينان ناخلفى بازماندند كه نماز را فرو گذاشتند و از شهوات پيروى كردند، و زودا كه با زيان و ذلت رو در رو شوند (۵۹)

مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و كارى شايسته پيشه كند، اينانند كه وارد بهشت مى‏شوند و هيچ‏گونه ستم [و كم و كاستى‏] نمى‏بينند (۶۰)