|
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ
﴿۵۴﴾
و چون رنج را از شما باز دارد، آنگاه گروهى از شما براى پروردگارشان شريك مىآورند (۵۴)
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ
﴿۵۵﴾
تا سرانجام [ناسپاسان] در حق آنچه به ايشان بخشيدهايم، ناسپاسى كنند، اينك بهرهمند شويد، زودا كه بدانيد (۵۵)
وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللَّهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ
﴿۵۶﴾
و براى بىشعوران [بتان]، بهرهاى از آنچه روزيشان دادهايم، [نذر و] تعيين مىكنند، به خدا كه درباره آنچه افتراء مىزنيد، از شما پرسش خواهد شد (۵۶)
وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُمْ مَا يَشْتَهُونَ
﴿۵۷﴾
و براى خداوند دخترانى قائل مىشوند، منزه است او، و براى خودشان هر چه بخواهند (۵۷)
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ
﴿۵۸﴾
و چون يكى از ايشان را از دختر [زادن همسرش] خبر دهند، چهرهاش [از خشم و تاسف] سياه شود و تاسف خود را فرو خورد (۵۸)
يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ
﴿۵۹﴾
از ناگوارى خبرى كه به او دادهاند، از قوم خود پنهان شود [و با خود بينديشد] آيا او را به خوارى و زارى نگه دارد، يا [زنده] به خاك بسپارد، هان چه بد است برداشت و برخورد آنان (۵۹)
لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَى وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
﴿۶۰﴾
وصف بد، سزاوار بىايمانان به آخرت، و وصف والا سزاوار خداوند است، و او پيروزمند فرزانه است (۶۰)
وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ
﴿۶۱﴾
و اگر خداوند مردمان را به خاطر گناه [و شرك]شان فرو مىگرفت، جنبندهاى بر روى زمين باقى نمىماند، بلكه آنان را تا زمانى معين واپسمىدارد، و چون اجلشان فرارسد، نه ساعتى پس و نه ساعتى پيش افتند (۶۱)
وَيَجْعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُمْ مُفْرَطُونَ
﴿۶۲﴾
و براى خداوند چيزى را كه خودشان هم خوش ندارند قائل مىشوند و به زبانشان به دروغ مدعى مىشوند كه بهشت از آن آنان است، حقا كه آتش [دوزخ] نصيب آنان است و ايشان [در اين راه] پيشتازند (۶۲)
تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
﴿۶۳﴾
به خدا كه براى امتهاى پيش از تو هم [پيامبرانى] فرستاديم، آنگاه شيطان اعمالشان را در نظرشان بياراست و آن روز او سرور ايشان است و عذابى دردناك [در پيش] دارند (۶۳)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو