آنگاه چون فرشتگان به نزد آل لوط آمدند (۶۱)

[لوط] گفت شما گروهى ناشناس هستيد (۶۲)

گفتند نه، بلكه ما چيزى را كه آنان در آن ترديد مى‏كردند، براى تو آورده‏ايم‏ (۶۳)

و [همان‏] حق را برايت آورده‏ايم و ما راستگوييم‏ (۶۴)

پس پاسى از شب گذشته، خانواده‏ات را همراه ببر و از پى آنان روان شو، و هيچ يك از شما باز پس ننگرد، و به جايى كه به شما دستور داده مى‏شود روانه شويد (۶۵)

و اين امر را با او در ميان گذاشتيم كه بامدادان ريشه اينان بركنده خواهد شد (۶۶)

و [از سوى ديگر] مردم شهر شادى كنان باز آمدند (۶۷)

[لوط] گفت اينان مهمانان من هستند، مرا رسوا مسازيد (۶۸)

و از خداوند پروا كنيد و مرا خوار و خفيف مسازيد (۶۹)

گفتند مگر تو را از [مهمان كردن‏] مردمان نهى نكرده بوديم؟ (۷۰)