گفت من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلى خشك از گلى سياه و بدبو آفريده‏ اى سجده كنم (۳۳)

فرمود از اين [مقام] بيرون شو كه تو رانده‏ شده‏ اى (۳۴)

و تا روز جزا بر تو لعنت باشد (۳۵)

گفت پروردگارا پس مرا تا روزى كه برانگيخته خواهند شد مهلت ده (۳۶)

فرمود تو از مهلت‏ يافتگانى (۳۷)

تا روز [و] وقت معلوم (۳۸)

گفت پروردگارا به سبب آنكه مرا گمراه ساختى من [هم گناهانشان را] در زمين برايشان مى ‏آرايم و همه را گمراه خواهم ساخت (۳۹)

مگر بندگان خالص تو از ميان آنان را (۴۰)

فرمود اين راهى است راست [كه] به سوى من [منتهى مى ‏شود] (۴۱)

در حقيقت تو را بر بندگان من تسلطى نيست مگر كسانى از گمراهان كه تو را پيروى كنند (۴۲)