گفتند اى شعيب بسيارى از آنچه مى‏گويى در نمى‏يابيم و تو را در ميان خود ناتوان مى‏بينيم، و اگر خاندانت نبود، بى‏شك سنگسارت مى‏كرديم و تو نزد ما عزيز نيستى‏ (۹۱)

گفت اى قوم من آيا خاندان من نزد شما عزيزتر از خداوند است، كه او را پس پشت انداخته‏ايد، بى‏گمان پروردگار من بر آنچه مى‏كنيد چيره است‏ (۹۲)

و اى قوم من هر چه مى‏توانيد بكنيد، من نيز مى‏كنم، به زودى خواهيد دانست كه بر سر چه كسى عذابى مى‏آيد كه خوارش سازد، و چه كسى دروغگوست، شما چشم به راه باشيد كه من نيز همراه با شما چشم به راهم‏ (۹۳)

و چون فرمان ما در رسيد، شعيب و كسانى را كه همراه او ايمان آورده بودند به رحمت خويش نجات داديم و بانگ مرگبار ستم‏پيشگان [مشرك‏] را فرو گرفت و در خانه و كاشانه‏شان از پا درآمدند (۹۴)

گويى در آنجا نبوده‏اند، هان نفرين بر قوم مدين، همچنانكه قوم ثمود هم نفرين زده بود (۹۵)

و به راستى موسى را همراه با معجزات خويش و برهانى آشكار به سوى فرعون و بزرگان قومش فرستاديم‏ (۹۶)

آنگاه [آنان‏] از فرمان فرعون پيروى كردند و فرمان فرعون صواب نبود (۹۷)

او در روز قيامت پيشاپيش قومش است، آنگاه آنان را به آتش دوزخ درمى‏آورد، چه بد است درآيندى كه به آن درآمده‏اند (۹۸)

و در اين [جهان‏] و در روز قيامت لعنتى گريبانگيرشان شود، چه بد است عطيه‏اى كه به ايشان داده‏اند (۹۹)

اين از اخبار آن شهرهاست كه بر تو مى‏خوانيم بعضى از آنها [هنوز] برپا مانده‏اند و بعضى بر باد رفته‏اند (۱۰۰)