ParsQuran
سوره ۱۰۰: العاديات - جزء ۳۰ - ترجمه انصاریان

فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾
و سوگند به اسبانی که با کوبیدن سمشان از سنگ ها جرقه می جهانند (۲)
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾
و سوگند به سوارانی که هنگام صبح غافل گیرانه به دشمن هجوم می برند (۳)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾
و به وسیله آن هجوم، گرد و غبار فراوانی بر انگیزند (۴)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾
و ناگاه در آن وقت در میان گروهی دشمن در آیند؛ (۵)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿۶﴾
[که] قطعاً انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است، (۶)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿۷﴾
و بی تردید خود او بر این ناسپاسی گواه است، (۷)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿۸﴾
و همانا او نسبت به ثروت و مال سخت علاقه مند است [و به این سبب بخل می ورزد.] (۸)
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿۹﴾
آیا نمی داند هنگامی که آنچه در گورهاست برانگیخته شود. (۹)
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾
و آنچه در سینه هاست پدیدار گردد، (۱۰)
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿۱۱﴾
بی تردید در آن روز پروردگارشان نسبت به آنان آگاه است [و بر پایه اعمال نیک و بدشان به آنان پاداش و کیفر دهد.] (۱۱)