بگو نگاه كنيد آنچه را (از آيات خدا و نشانه‏ هاي توحيدش) در آسمانها و زمين است، اما اين آيات و انذارها به حال كساني كه ايمان نمي‏آورند (و لجوجند) مفيد نخواهد بود. (۱۰۱)

آيا آنها همانند روزهاي پيشينيان را انتظار مي‏كشند (و همانند بلاها و مجازاتهايشان را) بگو شما انتظار بكشيد من نيز با شما انتظار مي‏كشم! (۱۰۲)

سپس (به هنگام نزول بلا و مجازات) فرستادگان خود و كساني را كه به آنان ايمان مي‏آوردند نجات مي‏داديم، و همين گونه بر ما حق است كه مؤ منان (به تو) را رهائي بخشيم. (۱۰۳)

بگو اي مردم! اگر در عقيده من شك داريد، من كساني را كه جز خدا مي‏پرستيد نمي‏پرستم، تنها خداوندي را پرستش مي‏كنم كه شما را مي‏ميراند و من ماءمورم كه از مؤ منان باشم. (۱۰۴)

و (به من دستور داده شده كه) روي خود را به آئيني متوجه ساز كه خالي از هر گونه شرك است و از مشركان مباش. (۱۰۵)

و جز خدا چيزي را كه نه سودي به تو مي‏رساند و نه زياني، مخوان، كه اگر چنين كني از ستمكاران خواهي بود. (۱۰۶)

و اگر خداوند (براي امتحان يا كيفر گناه) زياني به تو رساند، هيچكس جز او آنرا بر طرف نمي‏سازد، و اگر اراده خيري براي تو كند هيچكس مانع فضل او نخواهد شد، آنرا به هر كس از بندگانش بخواهد مي‏رساند و او غفور و رحيم است. (۱۰۷)

بگو اي مردم حق از طرف پروردگارتان به سراغ شما آمده، هر كس (در پرتو آن) هدايت يابد براي خود هدايت شده، و هر كس گمراه گردد به زيان خود گمراه شده، و من ماءمور (به اجبار) شما نيستم. (۱۰۸)

و از آنچه بر تو وحي مي‏شود پيروي كن و شكيبا باش (و استقامت نما) تا خداوند فرمان (پيروزي را) صادر كند و او بهترين حاكمان است. (۱۰۹)